بررسی رابطه بین مدیریت شهری و فرهنگ شهری
محمد رضاپور اقدم*
*دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای دانشگاه شهید بهشتی تهران
مقدمه
شهر به عنوان يك منبع توسعه مطرح است و جايگاه مديريت شهري در روند توسعه شهر و بهبود سكونتگاه هاي شهري نقش بسيارمهم و تعيين كننده دارد . از ديدگاه ديگر ، مي توان مديريت شهري را درمسير يك توسعة قانونمند و پايدار مورد توجه قرار داد. اين مورد ، بيشتر از اين جهت اهميت دارد كه نحوة مديريت بر جريان مطلوب زندگي شهري ، ميتواند در بهبود سكونتگاه هاي انساني و پايداري توسعة شهري و گسترش فرهنگ شهرنشینی مهمترين نقش را ايفا كند . زيرا عامل اجازه دهنده و تنظيم كنندة برنامه هاي شهري از كارآيي مديريت شهري نشأت مي گيرد . در اين زمينه ،توليد منطقي انرژي ، كاهش مصرف غيرضروري و بازيافت منابع طبيعي از جمله زمينه هاي تلقي شهر به عنوان يك منبع توسعه است. در این مقاله سعی شده با بهره گيری از منابع کتابخانه ای و پایگاه های الكترونيكی با روش توصيفی تحليلی به تبيين اصول مدیریت شهری پرداخته شود تا ضمن بومی – سازی مفاهيم مطرح در منابع جهانی با توجه به فرهنگ اصیل ایرانی واسلامی گامی برای برنامه ریزی توسعه پایدار شهری و منطقه ای برداشته شود. اميد است با به کارگيری این اصول به صورت گام به گام به سطح مطلوب از شيوه اداره شهر برای شهر پایدار برسيم.
اینها و بیشتر از این را در شماره نخست فصلنامه «اندیشه هنر» بخوانید.